Oog, de zoon van Hout had in de liefland chocopasta zee een grote ijscovis zien zwemmen. Hij wilde niets lievers dan deze bijzondere ontdekking delen met zijn zintuigen broertjes en zusjes.
Hij rende vliegensvlug naar het zintuigen dorp om zijn familie te halen. Oor, mond, neus en tong luisterden aandachtig naar Oog zijn toch wel beetje vreemde verhaal over de ijscovis. Ze konden het maar moeilijk geloven. Maar het was Oogje toch gelukt om ze nieuwsgierig te maken. Waardoor iedereen toch besloot mee te gaan naar de chocopasta zee.
Luister maar eens goed Oortje, zei Oogje. Ik weet zeker dat jij de staart van de ijscovis kunt horen flapperen in het water.
Oortje, de dochter van Water luisterde aandachtig. Maar na enige tijd geluisterd te hebben, zei ze: ‘ maar waar is die ijscovis dan, want ik hoor zijn staart niet flapperen hoor!’
Vervolgens sprak Tong, de zoon van Vuur: ‘als ik spreek tegen de ijscovis, spreekt hij niet terug hoor Oogje’. Je hebt gewoon weer een waanbeeld broertje Oog, zei Tong lachend.
Mond, de dochter van Aarde vertelde: ‘nee broer Oog er is geen ijscovis, want ik proef helemaal geen ijsco smaak in de zee’.
En Neus, de zoon van Metaal zei: ‘er is geen ijscovis Oogje, want de zeewind geeft mij geen ijsco geur.
Oor, Tong, Mond en Neus begonnen te lachen om het waanbeeld van hun broertje Oog.
Verdorie lachen ze me weer uit. Hoe kan ik mijn familie toch laten zien dat de ijscovis echt waar is? Oog dacht diep na en kwam met een oplossing. ‘Familie ik kan bewijzen dat het geen waan is, zei Oogje enthousiast!’ Het gelach veranderde naar nieuwsgierigheid. ‘Maar hoe dan Oogje?, vroegen Oor, Tong, Mond en Neus’.
‘We houden elkaars handen vast en gebruiken onze zintuigen tegelijkertijd. Want ik geloof dat we samen sterker zijn . Ik tel tot drie en als ik bij drie ben, gebruiken we samen onze zintuigen, zijn jullie er klaar voor familie?, vroeg Oogje vreugdevol.’
“Ja, we zijn er klaar voor, riepen de anderen in koor!”
Handen in elkaar en 1… 2…. 3…..NU!!!
Wauw!!!, alle zintuigjes konden nu samen de ijscovis in de Chocopasta zee zien zwemmen. Het was helemaal geen waanbeeld van Oogje, de ijscovis zwom echt in de chocopasta zee.
Samen begonnen ze een Tovertango lied te zingen voor de prachtige ijscovis. Dit maakte de vis zo blij dat hij spontaan begon mee te dansen in de zee. De ijscovis wilde al zo lang gezien worden en vandaag was het dan eindelijk zo ver!
Sinds deze wonderlijke ontdekking van de ijscovis werd de wereld voor de zintuigen familie zoveel groter. Samen konden ze nu alles zien, ruiken, proeven, horen en voelen in hun land van lief. En Oogje werd nooit meer uitgelachen. Hij werd de nieuwe koning van het zintuigen dorp. Want door zijn wijsheid “samen zijn we sterker”, konden nu alle zintuigjes voor het eerst sinds eeuwen hun eigen wereld gaan ontdekken.
